20,07,2013 23:30
ne kadar çok zaman geçti değil mi?
ama bunca zaman geçmesine rağmen fark ettim ki sadece mevsimler değişmiş zaman gerçekten geçmiş. kendimi alıştırdığımı sanıyordum her şeyin gerçekten geçmişte kaldığını sanıyordum ama tekrar gün yüzüne çıktı demek ki sadece uyutmuşum bütün her şeyi. Ama yine de fark ettim ki eskisi kadar acıtmıyor. Alışkanlık mı yoksa gerçekten vazgeçmek mi bilmiyorum ama acıtmıyor artık bende bıraktığın acılar.Yaralarım iyileşiyor ama belirgin izler bıraktılar geride. Telefon numaranı gördüğümde yaşadığım şok tarif edilemez. Telefonu açtığımda belli olmasa da hem büyük bir heyecan hemde tarif edilemez bi şaşkınlık yaşadım. Zamanlaman mükemmeldi ama gündüz senden kalan son mesajı da silmiştim kafamda her şey bitmişti. Bitmemesi için bi neden yoktu da. İngiltere'ye gidemedim dedin ya biliyordum zaten gitmeyeceğini ama gitseydin çok daha iyi olurdu. Benim için doğru insan değilsin biliyorum ama beni sana çeken çok farklı bir güç var buna engel olamıyorum. Artık hiçbir şey canımı eskisi gibi acıtmıyor. Ama seni tekrar görürsem eğer neyle karşılaşacağımı bilmiyorum. Bu sefer kendimden gerçekten korkuyorum. Seni affetmiyorum affetmeyeceğim de orası ayrı ama anlatmak istemediğim farklı duygulara sahibim seni kafamda koyduğum yerden bi türlü indiremiyorum. Biliyorum tek başıma böyle bi karara sahip değilim ama ne yapayım hayatımda ilk defa beynimin dedikleriyle değil kalbimin dedikleriyle yola çıktım. O yüzden kalbime söz geçiremiyorum. Neyse beni aramıştın ya o zaman çok hazırlıksız yakalandım içimden hep canını acıtmak geçti ama vazgeçtim çünkü beni hiç anlamayacaksın neler hissettiğimi hiç anlayamayacaksın ve ben de hiç anlatmayacağım. Dünyalarımız birbirine çok uzak değil ama önceliklerimiz çok farklı. Fark ettin mi artık sana karşı kin öfke kusmuyorum. İçimde bir yerlerde mezarın var onu çıkaramıyorum ama artık unuttum varlığını sadece anıyorum yaşanmışlıkları zaman zaman. Yine de keşke aramasaydın beni. Ne kendime ne de sana kızabiliyorum şimdilerde. Bir yanım gel görüşelim diyor bir yanım istemiyor ve ben gerçekten korkuyorum eskisi gibi olmaktan. Kabullenemediğim birş ey daha var ki bu da zaten senin tabutuna son çiviyi çaktı. Ben hala seninle ilgili her şeyi hatırlarken sen benim yaşımı bile hatırlamadın. Bu da bana ne kadar değer verdiğini gösteriyor. Madem değer vermiyorsun neden aradın amacın vicdanını rahatlatmak mı? Başarılı olmuş gibi hissediyor musun kendini.
Rahatlamış mısın ben nasılmışım atlatmış mıyım peki bütün olanları. Sesim nasıldı hayat normale dönüyormuş değil mi? Vicdanın ne diyor ben söyleyim bu gece halanlara giderken benim de orada oturduğumu hatırladın ne hikmetse ve içine bir sızı düştü birden bir merak diyelim ama sadece benimle alakalı nasıl olduğumu merak ettin içinde bulunduğum bunalımdan çıkıp çıkmadığımı sadece. Sesim de iyi gelince hayatımın normal olduğunu öğrenince kendini çok hafiflemiş hissettin geç kalınmış bir yükten sonsuza kadar kurtardın kendini. Anlık bir meraktı ve geldi geçti işte. Bütün bunları bu şekilde düşünme ihtimalin bile o kadar canımı yakıyor ki anlayamazsın. Benim düşüncelerimden daha acımasız olabileceğini düşünüyorum ben nedense. Off neyse gece gece melankolim yükseldi nasıl olsa aramayacaksın bi daha üzerinde fazla düşünmeye gerek yok.
06,08,2013 11:16
ooo bak bugün ayın kaçı olmuş. Ne yalan söyleyeyim aradıktan sonraki bi kaç gün bir sersemlik hali ile ortalıkta dolaştım. Kendime düşüncelerime engel olamadım. Saçmaladım da saçmaladım. Ama engel olmadım kendime çünkü senin bi daha aramayacağını biliyordum ve bu durumda da fırtına nasıl olsa dinecekti. Dindi de. Bu hayatta geçmeyen bitmeyen unutulmayan vazgeçilmeyen hiçbir şey yok sanırım: İnsan olmak böyle bir şey olsa gerek. İş yoğunluğundan biraz yazım gecikiyor hatta yazamıyorum ama olsun düşündüklerim düşüneceklerim ve düşünmekten korktuklarımdan kurtarıyor beni bir süreliğine de olsa. Bir daha bir araya gelmemizin mümkün olmadığını bilmeme rağmen kendimi kurtaramıyorum senden ve seni saçma sapan düşünmekten. Anlatımdaki bozukluklarıma rağmen burada kendime bile itiraf edemiyorum birçok şeyi. Lafı dolandırmam da büyük çoğunlukta bu yüzden.
07,08,2013 12:10
Bu sabah neyi fark ettim biliyor musun ?
Söyleyeyim şimdiden kesinlikle bilemezsin. Ben sen de en çok kalbinin sesini dinlemeyi özlemişim. Bir zamanlar senin yanındayken dünya umurumda olmazdı. Bunu sen hiç bilmedin bilmeyeceksin de . Sen beni yıkıp yakıp geçmeden önce ben senin için her şeyi göze alabilecek kadar vazgeçmiştim her şeyden ama yanlış bir karar verdiğimi çok sert bir şekilde yüzüme savurdun. İçimde yıllardır ilmek ilmek yarattığım büyüttüğüm MELEK'i nasıl öldürdüğünü tahmin edemezsin. Şimdi hayalini bile kuramıyorum her düşündüğüm şey seni hatırlatacak diye. Bana o kadar büyük bi haksızlık yaptın ki bilemezsin. Sen benim geleceğimin katilisin, mutluluğumun hayallerimin katilisin.
12,08,2013
Artık bildiğin günlük modunda olan bir rüya bilmecesiyle başlayan sonunu benimde anlayamadığım sayfamdayım yine.
Hala midem bulanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum şu anda. Ben gelmezsin sanıyordum ama beni şaşırttın ve geldin. Bugün yazıyorum o anları çünkü anca kendime gelebildim. Bana ne yaptığının farkında değilsin sanırım. Neden geldin ki bütün o unuttuklarım boşa gitti. Şimdi her şeye en baştan başlayacağım. Seni ne kadar özlemişim biliyor musun. elimi tutmanı bana sarılmanı bana bakmanı gülümsemeni konuşmanı sesini duymayı düşünüp söyleyemediklerini düşünmeden söylediklerini beni özlemeni özlediğini söylemeni ve benim düşüncelerimden bunların dökülmesi bile bana göre milat ama beni öpmeni bile özledim. Özlemişim yani. Ama ben seninle arkadaş olamam. Bana eski kız arkadaşlarını anlatmanı dinleyemem ya da yenilerini. Başkalarının hakkında konuşmanı kaldıramam. O yüzden konuşmayalım biz senle. Hala midem bulanıyor çok içmedim biliyorum ama sadece kendimi kaybetmek istedim. Yazacak çok şeyim var ama yarısını hatırlamadığım için yazamıyorum. Sadece seni çok özlemişim diyorum ama bütün bu özlemeler kırgınlığımın yerini dolduramıyor. Beni terk edişini unutamıyorum. Bunu istesemde unutamam sanırım. Off of yazamıyorum bile. Hiç birşey tek kelime bile. yıkıldım resmen yaa
13,08,2013 11:30
Hep bi önceki günün olaylarını yazıyorum ama bu ara kendimde olamıyorum bi türlü nedense. Nedense dediğime bakma sakın. İçiyorum sarhoş oluyorum ve o kafayla ne yapmaya çalıştığımı da bilemiyorum. Dün akşam sana bi mesaj attım cesaretimi toplayıp ama senden bekleneni yaptın ve cevap vermedin hiç şaşırmadım çünkü o gün sanki bana veda etmek için gelmişsin gibi gelmişti. Dün de cevap yazmayınca sanırım artık vedaya bile gerek kalmadı diye düşündüm ve senin değişemeyeceğine karar verdim. Bu yazdıklarımı okuyabilmeni çok isterdim. Pişmanlık numaralarını herkese yapıyor musun. Ya ben seni gerçekten çok sevmiştim ama bi önemi yok bu saatten sonra inan ki. Ömrümün hayallerimin geleceğimin her şeyimin içine ettin mahvettin yıktın dağıttın beni. bunu bile bile geldin konuştun tekrar sarıldın bana. Çok adice bi davranış. Neyse hayatın kendisi çok adi zaten. Hep saçmalayan benim başkası değil. O yüzden her şeye bi son vermem gerek. Senin sevgine inanmıyorum. Neyi merak ettiğin için geldin ki. Ben ne saçmalıyorum ki. Yine gelsen yine severim seni. Suç bende biliyorum. Sorun bende
19,08,2013 13:03
WUUUHUUUUU :) garip bir gün değil mi?
uzun bir yorgunluktan sonra işe başladım. Otele ilk gittiğim gün ağlama krizine tutuldum kendimi kaybettim hatta sana mesaj bile attım. Garip bir insanım. Otelde üsüttüm sanırım yaa her yerim dökülüyor bide yolda da acı çektim biraz sırtım berbat durumda. :) saçmaladığımı düşünüyorsun sanırım ama durum bu artık anlatacak bişey yok. Hani senin bi kız arkadaşın vardı ya her yolu denemiştiniz de sonunda sevginin de yetersiz olduğu durumların olduğunu anlamıştınız. Sanırım bende öyle bişeyler anladım. Kalbim hala ilk günkü kırgınlıkla yaşıyor ama demagojiye gerek yok. Burda sadece benim sevgim var ve ikimizde de bu durumu ilerletecek istek yok anladığım kadarıyla. Belki anlayışsız olan ben olabilirim.
20,08,2013 11:00
Kendi kendime çırpınıyorum. Her gün senden nefret ediyorum her gün sana yeniden aşık oluyorum her gün seni öldürüyorum her gün yeniden doğuyorsun. Her gün tek derdim senmişsin gibi mi geliyor aslında değil ama tek derdim sensin işte. Bir şeyler var tarif edemiyorum tek başıma çözüm bulamıyorum tek başıma başa çıkamıyorum. Bir varsın bir yoksun kafam karışıyor. Her gün kıyametler kopuyor her gün senden vazgeçiyorum her gün vazgeçiyorum. Ben sana mecbur muyum. Su gibi hava gibi yemek gibi sigara gibi hatta alkol gibi. Seninle nasıl yaşarım hiç düşünmedim ama sensiz yaşayabilir miyim diye çok düşündüm. Haksızlık değil mi bu? Ben ne yaptım sana da bütün bunları bana layık gördün. Bütün suçlu benim sadece ben. Neden vazgeçemiyorum senden. Ne geliyorsun ne gidiyorsun. Derdin ne anlamadım ama bu işi sonuçlandırmak lazım. Bir de ben ilerde evlilik yaparsam bu sen olmazsan aşk evliliği olmayacak kesinlikle eminim
21.08.2013 11:50
HİÇ BİR ŞEY HAYAL ETTİĞİM GİBİ OLMAYACAK ANLAMAM LAZIM
ben her gün bütün hayatıma seni dahil ediyorum ama gerçekte hiçbirinde sen yoksun nedense. Saçma sapan bir psikopat oldum ben yaa. Kafayı yedirttin sonunda bana ve bunalıma daha iyi girmek için elimde güzel bi kitabım var.
22,08,2013 09:22
Biliyorum seni unutmam gerekiyor ama neden unutmak istemiyorum. Zaten sen de beni aramak istemiyorsun demek ki sen çoktan bitirmişsin her şeyi salaklık bende biliyorum. Bunun adına aşk mı deniyor acaba. Biliyorum vazgeçmem gerek sen beni istemiyorsun. Neden geri geldin ki neden gitmedim dedin ki beni ne hale düşürdün farkında mısın? Bana ne yaptığının farkında mısın. Bugün rüyamda gördüm seni yani sadece sesini duydum ama o kadar gerçekçiydi ki sanki yanımdaydın. Korkuyorum biliyor musun her şeyden korkuyorum senden ses çıkmadığı zaman bile korkuyorum. Senden uzak kalmak zor geliyor ama buna bi çare bulmak lazım. Ya bir şeyler olsun ya da bitsin. Ben ruhen kaldıramıyorum artık. LÜTFEN duy beni sonuçlandıralım bu işi bir an önce
